Evet, bugün sancılar içinde işten eve dönüyordum, bunu yaparken vapurdaydım. Vapurda siluet fotoğrafları çekmişliğim, değil martılarla simit paylaşmışlığım, yemişliğim bile yoktur. Bugün bunu yapmak zorunda kaldım.
Üst katta oturup "Ah aşık olmak ne zor", "vah istanbul ne güzel" derken bir yandan da bu dönem çalışacağım Galata ve Haliç kıyılarından nasıl en fazla rant elde edebileceğimi düşünüyordum. O anda arkadaki gırand pirınsıs dikkatimi çekti. Yanından geçen takayı yutacak gibi görünüyordu. Düşündüm de o takada ben de olabilirdim..
Ölçekten ürktüm, bir kul olarak küçüklüğümü tekrar hatırladım. Bu kallaviyet beni aşıyordu.. Ben iyisi mi paragrafın başına döneydim.
0 yorum:
Yorum Gönder