Anılar

Tatilya vardı, çok küçük değildim ilk açıldığında ama yine de beni heyecanlandırırdı. Lisede sulu kaydıraklara binmek için otobüs kaldırdığımız bile olmuştu. Akmar yerine bu tip eğlenceleri benimseyen bir arkadaş grubu içinde bulunmuştum.


















Tatilya artık Beylikdüzü dolaylarında yok. En son işletmenin Kuzey Irak`a taşınacağını okumuştum, sonrasında akibetinin ne olduğuna dair bir bilgiye ulaşamadım. Kendisi bir İtalyan mimarisi canlandırması olan Bellagio Oteli`nin içerisindeki botanik bahçesinde yer alan konuşan ağaç anılarımı depreştirdi. Zamanında benim için son teknoloji ürünü olan bu `tasarım`dan artık utanıyordum. Gel gör ki yeni nesil bebelerin olaya benim kadar duygusal yaklaşmıyor olmalarına şaşırdım.